Een interview met Karen Dierickx
Beste mevrouw Dierickx, mag ik u enkele vragen stellen?
1. Hoe kwam je
op het idee om een boek te schrijven over de Eerste Wereldoorlog?
Omdat het in 2014 net 100 jaar geleden is dat de oorlog
uitbrak, ben ik beginnen schrijven.
Zelf ben ik geboren in Beveren. Ik ging op zoek in het archief van de gemeente om te zien wat er over de oorlog te vinden was. Op 4 augustus 1914 viel Duitsland België binnen en begon de Eerste Wereldoorlog. Dat veranderde het leven van vele bewoners van Beveren maar ook van mensen in de rest van Vlaanderen. Ik vond het boeiend genoeg om er enkele boeken oer te schrijven.
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz (Nieuws)
Zelf ben ik geboren in Beveren. Ik ging op zoek in het archief van de gemeente om te zien wat er over de oorlog te vinden was. Op 4 augustus 1914 viel Duitsland België binnen en begon de Eerste Wereldoorlog. Dat veranderde het leven van vele bewoners van Beveren maar ook van mensen in de rest van Vlaanderen. Ik vond het boeiend genoeg om er enkele boeken oer te schrijven.
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz (Nieuws)
2. Enkele? Zijn
er dan meer dan één? Ik ken alleen ‘Wat niemand weet’.
‘Wat niemand
weet’ is het vervolg dat ik schreef op ‘De mooiste zomer van mijn leven’.
In ‘De mooiste zomer van mijn leven’ heeft Rosalie ook al de hoofdrol als dienstmeisje bij een rijke familie. Het is dan 1914, het begin van de oorlog dus. ‘Wat niemand weet’ beschrijft dan de volgende vier jaar uit het leven ven dit meisje, tot op het einde van de oorlog in 1918. Deze twee boeken zijn geschreven voor tieners (+14 jaar)
In ‘De mooiste zomer van mijn leven’ heeft Rosalie ook al de hoofdrol als dienstmeisje bij een rijke familie. Het is dan 1914, het begin van de oorlog dus. ‘Wat niemand weet’ beschrijft dan de volgende vier jaar uit het leven ven dit meisje, tot op het einde van de oorlog in 1918. Deze twee boeken zijn geschreven voor tieners (+14 jaar)
En dan is er nog een boek voor kinderen vanaf 9 jaar, dat
heet ‘De Grote Verliezer’.
Het gaat ook over die oorlog.
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz (Romans)
Het gaat ook over die oorlog.
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz (Romans)
3 3.
Hoe komt het dat je interesse hebt in
historische verhalen?
Ik ben geboren in 1975. Toen ik op de lagere school zat en ook in het secundair onderwijs, werden er veel historische romans gelezen. Een beroemde schrijfster was Thea Beckman. Zij kon zo goed schrijven dat je terug in de tijd werd gekatapuleerd, alsof je het zelf allemaal meemaakte.
Ik ben geboren in 1975. Toen ik op de lagere school zat en ook in het secundair onderwijs, werden er veel historische romans gelezen. Een beroemde schrijfster was Thea Beckman. Zij kon zo goed schrijven dat je terug in de tijd werd gekatapuleerd, alsof je het zelf allemaal meemaakte.
Zij inspireerde me om mij in te leven in een bepaalde tijd en de personages zo
te beschrijven dat iedereen het gelooft. Zo ben ik historische jeugdromans
beginnen te schrijven.
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz (Bio)
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz (Bio)
4 4.
Je schrijft dikwijls over zware
onderwerpen (slavernij, oorlog…) Waarom?
Het
zijn niet altijd zware onderwerpen maar wel historische of waargebeurde
verhalen waar ik over schrijf.
De reden is heel simpel: ik heb gewoon niet
genoeg fantasie. Daarom dus.
5. Heb je
altijd al willen schrijven?
Op de middelbare school vond ik de
vakken ‘geschiedenis’ en ‘Nederlands’ altijd al heel boeiend. Maar eigenlijk
begon het nog vroeger. Al van toen ik zes was, wist ik dat ik “later, als
ik groot ben” boeken wilde schrijven. Ik begon alvast met
vervolgverhaaltjes met de hoofdpersonen uit mijn eerste leesboekjes: Piet
de mus, Joep en Kees, Plons de gekke kikker. Dus ja, ik wou het
altijd al, vanaf het moment dat ik een pen kon vasthouden.
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz
(Bio)
6. Wanneer heb
je je eerste prijs gewonnen?
In 2003 zond ik het verhaal
“Naar Europa” in voor de John Flandersprijs voor het beste Vlaamse Filmpje van
Uitgeverij Averbode en won daarmee de hoofdprijs.
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz (Bio)
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz (Bio)
7. Kunnen
blinde kinderen ook van je boeken genieten
Ja hoor! Veel van mijn werken
zijn ook verschenen als DAISY-luisterboek of brailleboek bij de
Luisterpuntbibliotheek. In hun catalogus (http://daisybraille.bibliotheek.be) vind je een handig overzicht (zoeken op
auteur).
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz (Bio)
bron: http://karendierickx.wix.com/karendierickx#!news-and-events/c1pz (Bio)
8. Het meisje
Rosalie in ‘Wat niemand weet’ groeit op tijdens de oorlog maar toch meisjes van nu zich ook in haar herkennen. Wat dat de bedoeling?
De oorlog is wel belangrijk maar
de beschrijving van het personage staat daar ook los van. Het maakt niet echt
uit in welke tijd Rosalie leeft: het verhaal over een opgroeiend meisje is
universeel, in welke tijd dan ook. Ik probeer meeslepend te schrijven en niet
te moeilijk. Ik hoop dat de humor, de romantiek en de spanning het pubergevoel
bij de lezer kan versterken. , bron: http://www.leestafel.info/karen-dierickx
9 9.
Waar haal jij je inspiratie vandaan?
Iedereen
stelt mij die vraag maar het antwoord is niet zo eenvoudig. Ik zie het zo: ik
zoek geen verhaal maar het verhaal zoekt mij.
Ik heb meestal niet uit mezelf inspiratie. Het is dus nooit pure
fantasie bij mij. Meestal hoor ik iets, bv. op het nieuws of een gebeurtenis
boeit mij. Als die gebeurtenis, foto of roddel mij dan
raakt, laat het mij niet meer los. Ik moet er gewoon iets over schrijven. Dan
pas gaat dat gevoel weer weg.
10. Wanneer schrijf je het liefst?
Eigenlijk schrijf ik voortdurend
in mijn hoofd. Het echte neerpennen doe ik als de kinderen naar school zijn, of
als ik vrij ben, en zelfs ’s nachts als ik niet kan slapen. Wat ik in ieder
geval nodig heb is rust en stilte, rond om
mij maar ook in mijn hoofd. Anders komt er van het schrijven niets in
huis.
Dank je wel voor het interview,
Iiah.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten